Dorastanie inaczej zwane adolescencją jest niezwykle istotnym etapem w rozwoju, ponieważ stanowi pomost między dzieciństwem a dorosłością. Młody człowiek doświadcza gwałtownych zmian, które nazywamy dojrzewaniem. Zmienia się wtedy nasze ciało, zachodzą zmiany psychiczne, związane między innymi ze sferą afektywno-motywacyjną i poznawczą oraz zmienia się nasz sposób funkcjonowania w społeczeństwie. Jest to okres formowania się tożsamości indywidualnej jak również tożsamości społecznej.
Wynika z tego, że zdrowie psychiczne młodego człowieka ma fundamentalne znaczenie dla jego funkcjonowania w dorosłości i jeżeli nie leczymy zaburzeń dzieci i młodzieży, one same z nich nie wyrosną. Mogą natomiast stać się w przyszłości zaburzonymi psychicznie dorosłymi.
W przeszłości uważano dzieci i młodzież za „małych dorosłych”. Dzisiaj, na szczęście, mamy świadomość tego, że młody człowiek różni się w zasadniczy sposób od dorosłych.
Jednym z takich obszarów jest poziom rozwoju funkcji poznawczych, od których zależy sposób w jaki dziecko będzie uczestniczyć w psychoterapii.
Kluczowa jest tutaj zdolność do refleksji nad własnym działaniem, uczuciami i myślami oraz nabranie dystansu do doświadczeń, nad którymi koncentruje się psychoterapia. W związku z tym psychoterapia dzieci i młodzieży wymaga uwzględnienia stopnia rozwoju poznawczego i dostosowania do niego adekwatnych narzędzi terapeutycznych .
W psychoterapii młodzieży musimy uwzględniać tzw kontekst rozwojowy. Wiele zachowań dorastającego dziecka, które są oceniane przez dorosłych jako problematyczne i wymagające interwencji, może mieć charakter przejściowy związany z rozwojem w związku z czym w diagnozie i doborze narzędzi terapeutytcznych kluczowe jest odnoszenie sie do wiedzy o prawidłowościach i mechanizmach rozwoju dziecka.
Konieczność uwzględnienia tzw. kontekstu rodzinnego jest kolejną cechą wyróżniającą terapię dzieci i młodzieży. Zasada uwzględniania kontekstu rodzinnego wyraża się poprzez udział jednego lub obojga rodziców w psychoterapii osoby niepełnoletniej . Jest to o tyle ważne, że umożliwia zrozumienie trudności dziecka poprzez uwzględnienie relacji między nim a jego środowiskiem a rodzina w tym środowisku odgrywa kluczową rolę.
<strong> Wpływ terapeuty na dziecko może być wzmocniony lub hamowany postawą rodziców </strong> , którzy w ten sposób mogą wpływać na powodzenie samej terapii. <strong> Dorośli mogą się zgłosić na terapię sami, natomiast dzieci są posyłane lub przyprowadzane. Stanowi to kolejną istotną różnicę </strong> , ponieważ może mieć wpływ na motywację do podjęcia pracy terapeutycznej i w konsekwencji na skuteczność terapii.
Zaburzenia dzieci i młodzieży można przyporządkować do dwóch kategorii:
Objawy problemów skierowanych do własnego wnętrza to np.:
Zaburzenia z objawami kierowanymi na zewnątrz są to nieprzystosowawcze wzory zachowań, które sprawiają problemy innym osobom oraz powodują konflikty pomiędzy dzieckiem a jego otoczeniem społecznym np. zachowania antyspołeczne czy używanie substancji psychoaktywnych.
Szczególnie dużym problemem zdrowotnym i społecznym w Polsce są próby samobójcze i samobójstwa dokonane przez dzieci i młodzież. Szacuje się, że w grupie wiekowej 10-19 lat samobójstwa stanowią w Polsce, po urazach i wypadkach komunikacyjnych drugą przyczynę zgonów.
W Wellbee za pomocą internetowej psychoterapii młodzieży umożliwiamy konsultację i pomoc w zakresie m.in.
Psychoterapia indywidualna młodzieży polega na indywidualnych, stałych spotkaniach z psychoterapeutą. Pierwsza, lub kilka pierwszych sesji psychoterapii indywidualnej służy dokładnemu rozeznaniu trudności, a także poznaniu aktualnej i przeszłej sytuacji życiowej. Sesje te mają charakter diagnostyczny i kończą się sformułowaniem celu dalszej pracy. Dalsze spotkania, w zależności od przyjętego celu mogą mieć charakter krótko, średnio i długoterminowy.
W przypadku osób poniżej 18 roku życia, na terapię indywidualną pisemną zgodę wyrazić musi posiadający pełnię władz rodzicielskich rodzic lub opiekun prawny.
W Wellbee pojedyncza, 50 minutowa sesja psychoterapii przez internet dla osoby w wieku poniżej 18 lat jest oferowana w cenie od 139 złotych. Terminy wizyt dostępne są o różnych porach. W weekendy również. Wellbee dodatkowo umożliwia korzystanie z merytorycznego oraz organizacyjnego wsparcia ze strony wykwalifikowanych <linkGuide>Opiekunów Terapii</linkGuide>. <strong> Można się z nimi na bieżąco kontaktować telefonicznie: <span></span> lub umówić konkretny termin wideorozmowy w sprawie terapii online osoby niepełnoletniej </strong> . Więcej informacji wraz ze szczegółowymi danymi można znaleźć na stronie: <linkHelp>wellbee - najlepiej dobrana psychoterapia online</linkHelp>
Szczegółowy wykaz terapeutek/-ów dostępnych online w Wellbee, którzy specjalizują się w problemach ze zdrowiem psychicznym osób poniżej 18 roku życia znajdziesz klikając w poniższy link:
Najbardziej podstawowy podział nurtów terapeutycznych obejmuje 4 grupy:
Każdy nurt terapeutyczny opiera się na określonych podstawach teoretycznych, które pociągają za sobą odmienne sposoby rozumienia zaburzeń i metody ich leczenia. Psychoterapia zaburzeń młodzieży prowadzona jest we wszystkich powyższych modalnościach.
Fakt, że najczęściej decyzję o terapii podejmuje rodzic, może powodować problem zaufania nastolatka do terapeuty. Może wystąpić tutaj konflikt interesów. Nastolatek może się obawiać, że terapeuta przekazuje rodzicom poufne informacje jakimi podzielił się z terapeutą. Rodzice z kolei chcąc mieć pewność, że z ich dzieckiem nie dzieje się nic poważnego mogą oczekiwać, że uzyskają informacje na temat ich dziecka, do których nie mieli dotychczas dostępu. Może to być trudna dla psychoterapeuty sytuacja jednak podstawą w pracy psychoterapeutycznej jest zaufanie między terapeutą i pacjentem.
W wypadku zagrożenia życia lub zdrowia dziecka psychoterapeuta jest bezwzględnie zobowiązany do poinformowania rodziców o grożącym niebezpieczeństwie, ale jest to wyjątek od zasady, że to, co powiedziane w gabinecie pozostaje tajemnicą dzieloną przez terapeutę i pacjenta.
W innych sytuacjach można pracować z dzieckiem w tym kierunku, aby mogło samo lub przy wsparciu terapeuty powiedzieć rodzicom o istotnych rzeczach.