Czy to normalne? Krótko o normie w seksuologii
Różnorodność ludzkich zachowań seksualnych jest ogromna, a dzięki rozwojowi seksuologii jako nauki możliwe jest uzyskanie odpowiedzi na liczne pytania dotyczące tej sfery życia człowieka. Specjaliści ciągle poszerzają wiedzę na temat seksualności, jej ekspresji i doświadczania. Na przestrzeni wielu lat przemianom ulegało również pojęcie normy w seksuologii (temat ten jest niezwykle szeroki, więc z pewnością doczeka się oddzielnego artykułu :)).
Każdy człowiek ma prawo do niezależnego decydowania o własnym ciele, do nawiązywania właściwych sobie związków i relacji seksualnych oraz do podejmowania określonych zachowań seksualnych. Istnieje jeden tylko warunek – nasze zachowania seksualne nie mogą naruszać praw i wolności innych osób (np. poprzez stosowanie przymusu, przemocy) oraz nie mogą stanowić zagrożenia dla innych.
Prawidłowe, „normalne” zachowania seksualne to więc takie, na które wszyscy uczestnicy sytuacji wyrażają dobrowolną i świadomą zgodę, które nie zagrażają życiu lub zdrowiu osób uczestniczących, nie utrudniają możliwości rozwoju czy funkcjonowania psychospołecznego.
Kim jest seksuolog?
Wbrew powszechnemu przekonaniu seksuolog nie musi być lekarzem. Jest to osoba, która ukończyła specjalizację lub studia podyplomowe z zakresu seksuologii – może być nim np. psychiatra, urolog, neurolog, ginekolog, ale również psycholog czy psychoterapeuta.
Powodów, dla których ludzie zgłaszają się do seksuologa może być wiele i są one zróżnicowane tak samo jak ludzka seksualność. Jedną z najczęstszych ogólnych przyczyn jest odczuwanie cierpienia związanego z własną seksualnością. Może ono dotyczyć zaburzeń seksualnych, np. zaburzeń erekcji, braku lub utraty potrzeb seksualnych, awersji seksualnej, zaburzeń orgazmu, przedwczesnego wytrysku, nadmiernego popędu seksualnego czy odczuwania bólu podczas stosunku.
Zgłaszane cierpienie może dotyczyć również trudności pojawiających się w relacji partnerskiej, wiązać się z niepokojem o własne zdrowie i preferencje seksualne czy tożsamość płciową.
Seksuolog – kiedy się do niego zgłosić?
Pomoc ze strony specjalisty jest wskazana również w sytuacji, kiedy realizacja seksualności jednostki pociąga lub może pociągać za sobą naruszenie wolności lub praw innych osób, stanowić zagrożenie dla ich zdrowia lub życia. Z taką sytuacją mamy to czynienia przykładowo w związku ze stosowaniem przemocy fizycznej lub psychicznej, a leczeniem objęty jest wtedy „sprawca”.
Analogicznie wsparcie seksuologa będzie zalecane w przypadku, kiedy jednostka podczas realizowania własnej seksualności doświadcza nadużyć i przemocy, gdy naruszane są jej prawa, wolność lub gdy zagrożone jest jej życie lub zdrowie. Mówimy wtedy o wsparciu „ofiar”.
Do seksuologa warto się również zgłosić w momencie, gdy czujemy, że czegoś w naszym życiu seksualnym brakuje, gdy odczuwamy potrzebę zmiany, chcemy poprawić jakość swojego życia seksualnego czy po prostu zadbać o rozwój i eksplorować swoją seksualność. Z konsultacji u seksuologa można korzystać indywidualnie, ale też wspólnie z partnerem_ką.