Psychodietetyka a życie wokół jedzenia
Eksperci uważają, że to, jak wygląda nasza relacja z jedzeniem, jakie emocje i odczucia dotyczące jedzenia nam towarzyszą, jest wypadkową wielu czynników, z których najważniejsze to:
- czynniki kulturowe,
- czynniki ewolucyjne,
- czynniki społeczne,
- nasza rodzina i wychowanie,
- status ekonomiczny,
- nasze indywidualne przekonania dotyczące jedzenia,
- czynniki psychologiczne.
Psychodietetyka a zajadanie emocji
Dla wielu osób jedzenie jest strategią na regulację emocji związanych z nudą i stresem, dla niektórych służy do radzenia sobie z lękami, a dla innych do wyrażania radości — nie istnieje jeden wzorzec zachowania angażujący obszar związany z jedzeniem.
Chociaż strategia ta może być skuteczna w perspektywie krótkoterminowej, jedzenie w celu wyregulowania trudnych emocji może w dłuższej perspektywie prowadzić do wyrzutów sumienia i poczucia winy. To z kolei wpływa na powstawanie i podtrzymywanie błędnego koła — pojawiają się bowiem kolejne emocje, z którymi trudno nam sobie poradzić, nadal nie umiemy ich wyregulować samodzielnie, więc po raz kolejny sięgamy po jedzenie.
Co więcej, jedzenie emocjonalne wiąże się ze zwiększeniem masy ciała, co może w łatwy sposób doprowadzić do pogorszenia samooceny. Dodatkowo możesz w takich sytuacjach doświadczyć bezpośrednich fizjologicznych skutków swoich działań, takich jak: podwyższony poziom cukru we krwi, wysoki poziom cholesterolu czy podwyższone ciśnienie krwi. Wszystko to może, co gorsza, napędzać spiralę emocji, z którymi wciąż będziesz mieć problem.
Istotne jest więc znalezienie źródła tych emocji oraz praca nad nimi. Dopuszczanie do głosu trudnych emocji nie jest łatwe — zwłaszcza, gdy nie zostaliśmy tego nauczeni i nie było wcześniej w naszym życiu przyzwolenia na ich wyrażanie. Również w takim przypadku pomoc psychodietetyka może okazać się ogromnym wsparciem.
Zmiana jest kompleksowa
Osobom próbującym uporządkować swoje relacje z jedzeniem spotkania z psychodietetykiem pomagają w dwojaki sposób, wpływają bowiem na:
- sferę zachowań — identyfikując wzorce i zachowania żywieniowe oraz prezentując strategie na ich zmianę;
- sferę poznawczą (czyli inaczej sposób myślenia) — identyfikując autodestrukcyjne wzorce myślenia, które przyczyniają się do problemów z kontrolą wagi.